"O derradeiro cravo do aprendiz" é un compendio de doce relatos curtos ambientados no mundo rural galego o traveso do tempo, dende o seculo XVIII ata os nosos días, pasando por principios do século XX, pola guerra civil española e pola posguerra, que teñen un chanzo en común, a morte e o progresivo abandono do rural.
Trátase dun conxunto de historias acaecidas en vilas e aldeas imaxinarias, con persoaxes ficticios, se ben poidera tratarse de calquera das nosas aldeas ou das dos nosos antergos.
Escritas nuha linguaxe plana e fuxindo dos arquetipos das editoriais e da literatura comercial, o autor consegue levarnos a un estado de absorción total, no que mesmo parece que en vez de leer, estemos a escoitar o relato dalgún dos protagonistas. Este novo estilo de escritura fixoo merecedor do galardon Gregorio Fernández dous anos consecutivos, co relato que da titulo a obra e con "Un xogo de nenos".
Literatura galega fresca, inconformista e sen moldes que deixará o lector con gañas de futuras entregas.
Trátase dun conxunto de historias acaecidas en vilas e aldeas imaxinarias, con persoaxes ficticios, se ben poidera tratarse de calquera das nosas aldeas ou das dos nosos antergos.
Escritas nuha linguaxe plana e fuxindo dos arquetipos das editoriais e da literatura comercial, o autor consegue levarnos a un estado de absorción total, no que mesmo parece que en vez de leer, estemos a escoitar o relato dalgún dos protagonistas. Este novo estilo de escritura fixoo merecedor do galardon Gregorio Fernández dous anos consecutivos, co relato que da titulo a obra e con "Un xogo de nenos".
Literatura galega fresca, inconformista e sen moldes que deixará o lector con gañas de futuras entregas.
