Acertar errando ou o cambio de dilixencia (Trymar)

Buenaventura José María de la Vega y Cárdenas (Buenos Aires, 1807 - Madrid, 1865) chegou a España con once anos. Foi compañeiro de José de Espronceda, con quen formou parte da “Sociedade dos Numantinos”, polo que estivo preso nun monasterio de Madrid. Trocou a súa ideoloxía, volvéndose conservador dende 1836. Chegó a ser profesor de Isabel II, Subsecretario de Estado e director do Teatro Español en 1847, así como académico da Lingua Española en 1842. No seu discurso de ingreso atacou ó Romanticismo pola súa agresividade social. As súas ideas xuvenís evolucionarion ata a relixiosi-dade, sobre todo a partir do seu matrimonio coa célebre cantante Manuela Oreiro de Lema, a quen coñeceu sendo secretario do Conservatorio de música e declamación de María Cristina. Escribiu sainetes e zarzuelas (é autor xunto coa mú-sica de Bretón da famosa “Verbena de la Paloma”), drama histórico, poesía, e teatro, chegando a interpretar el mesmo algunhas obras e a facer adaptacións de pezas francesas do comediógrafo Eugéne Scribe e outras traduccións. Colaborou asiduamente na prensa da época. A presente edición baséase na orixinal aparecida en Madrid na Imprenta de Repullés do ano 1832.